BishopAccountability.org
 
  His Master's Voice

De Morgen
November 19, 2010

http://www.demorgen.be/dm/nl/2461/De-Gedachte/article/detail/1184767/2010/11/19/His-Master-s-Voice.dhtml

Kerkjournalist Andre Truyman stelt dat aartsbisschop Leonard gewoon de spreekbuis is van de paus. Truyman is auteur van Johannes Paulus II (2002) en het pas verschenen Schijn van heiligheid. Hij is oud-priester en voormalig KRO-televisiejournalist. Hij verdedigt het recht om als gelovige kritiek te geven op aartsbisschop Leonard, die door de paus is opgedrongen aan de Belgische kerk.

Het zat eraan te komen. Eerst Gerard Bodifee in De Standaard, vervolgens Herman De Dijn en Rene Stockman in deze krant. Alle drie achten ze zich geroepen om aartsbisschop Andre Leonard te hulp te snellen. Het is maar wat je - in hun woorden - "niets ontziende progressiviteit", "erosie van katholieke identiteit" of "promoten van eigen kerkbeeld" wilt noemen.

Laat mij het kort samenvatten met vast te stellen dat de schijn van heiligheid van Benedictus XVI door deze opiniemakers uitsluitend met voorconciliaire gezagsargumenten wordt goedgepraat, omdat voor Leonard de waarheid van de rooms-katholieke kerk eeuwig en onveranderlijk moet zijn.

Die kerk bestaat nochtans uit ruim een miljard gelovigen, veel meer dan enkele duizenden bisschoppen die te pas en te onpas door Benedictus XVI en zijn curie zwaar onder druk worden gezet om zijn intransigent beleid te ondersteunen.

Maar voor de overgrote meerderheid van rooms-katholieken geldt gewoon niet meer wat paus en Leonard menen te moeten prediken: "Wij weten wat juist is." Al de rest zit dus fout. Het doet me denken aan een van die twee curiekardinalen (Pericle Felici of Alfredo Ottaviani) die zich in 1959 over paus Johannes XXIII heeft laten ontvallen dat er een halve eeuw nodig zou zijn om recht te trekken wat deze paus in een vlaag van verstandsverbijstering was begonnen met het afkondigen van het Tweede Vaticaans Concilie. Maar hun plannen tot stelselmatige sabotage van het concilie werden al bij de eerste zitting verijdeld door kardinalen als Achille Lienart van Lille en onze aartsbisschop, kardinaal Leon-Joseph Suenens.

Zwijgplicht

August Vanistendael, de internationale vakbondsleider die Vaticanum II meemaakte als leekwaarnemer, schreef in 1963 aan zijn vrouw: "Er is met de onverantwoordelijkheid van de curie beslist een psychiatrisch aspect verbonden. Het meest onuitstaanbare in dit gehele intrigespel is de onoprechtheid, de intellectuele oneerlijkheid waartoe deze heren zonder blikken of blozen hun toevlucht nemen uit naam van de edele en grootste waarden. Als je niet meedoet, heb je geen sens d'Eglise. Als de mensen een tiende van de intriges moesten kennen, liepen ze allemaal de kerk uit. Men krijgt dus genade naar staat, want anders was ik er al mijlenver uit. In de kern van de kerkelijke structuur blijft alles onbeweeglijk. Het lijkt wel of sommige machtige functionarissen in de kerk als grote spinnen in hun web zitten om iedere verwaaide apostolische vlieg als de bliksem te omwikkelen en te ontzielen."

Het is vanuit dit soort curiale sens d'Eglise dat aartsbisschop Andre-Joseph Leonard in Belgie aan het werk is gegaan. En natuurlijk is hij in vrijwel alles wat hij propageert gewoon his master's voice, de stem van Benedictus XVI.

Maar wil dat zeggen dat katholieke gelovigen geen recht van spreken hebben om een opgedrongen aartsbisschop te bekritiseren? Vooral omdat aartsbisschop Leonard in de commotie rondom zijn uitspraken in de media de fout steevast bij de ander legt. Zonet las ik dat Louis Mathoux, de journalist die met Dominique Minten het boek Gesprekken met Monseigneur Leonard schreef, besloten heeft een klacht in te dienen tegen de aartsbisschop. Hij voelt zich beledigd en belogen. De aartsbisschop had achteraf gezegd dat de geinterviewde altijd afhankelijk is van de obsessies van de vraagsteller, doelend op de vragen over homoseksualiteit en aids. Hiervoor een journalist betichten van seksuele obsessies ging Mathoux te ver.

Was het eigenlijk niet verwonderlijk dat er met Jurgen Mettepenningen nog een erudiete en gepromoveerde jonge theoloog aan de KU Leuven te vinden was geweest om woordvoerder te worden van aartsbisschop Andre-Joseph Leonard? Over hem had pauselijk nuntius Karl-Josef Rauber in een interview met het Italiaanse Il Regno verklaard: "Leonard behoorde niet tot de terna die ik als nuntius in Belgie heb voorgesteld." Hij had de Brusselse hulpbisschop Jozef De Kesel als meest geschikte kandidaat naar voren geschoven. Leonard was volgens aartsbisschop Rauber niet geschikt voor de functie, omdat "veel Belgen, inclusief de koning" hem liever niet als aartsbisschop zagen. Niet gering voor een doorgewinterde pauselijke diplomaat, die hiermee de zwijgplicht naast zich neerlegde.

Mij werd jaren geleden in het populaire journalistieke tv-programma Barend en Van Dorp van de Nederlandse commerciele tv het recht ontzegd om als katholiek Johannes Paulus II te bekritiseren. Men maakte de vergelijking met een voetbalclub waar er een de baas is. Als men de spelregels niet kan volgen, moest men die club dan maar verlaten. In die talkshow werd mij door sidekick Jan Mulder in feite een katholieke identiteit aangepraat, een regelrechte categorieblunder. Dan hadden ook Augustinus, met zijn vele nieuwe opvattingen, ook Paulus, zelfs alle evangelisten destijds, de kerk moeten verlaten. En dat is precies wat Bodifee, De Dijn en Stockman nu voorstaan.

Grondfout in die redenering is - volgens een van mijn maitres a penser Edward Schillebeeckx in Mensen als verhaal van God - "dat een kerk als georganiseerde gestalte van een religieuze ervaringstraditie en als gemeenschap van 'een levensweg', uiteraard ook een 'interpretatiegemeenschap' is. Die kent ook wel regels en criteria, maar deze zijn onvergelijkbaar met die van andere, niet-interpretatieve clubs of genootschappen en laten, binnen bepaalde, moeilijk te omschrijven grenzen (geloofs)pluralisme toe binnen een en dezelfde geloofsgemeenschap".

Wat is ertegen dat ik met Torfs, Mettepenningen, Caproens, Deville, Claerhout en anderen de hele geloofsgemeenschap van vrouwen en mannen - die vaak zonder vitale priesters de katholieke progressieve kerkgemeenschappen nog laten functioneren - belangrijker vind dan de gelijkhebberij van een aan de Belgische kerk door de paus opgedrongen nieuwe aartsbisschop?

 
 

Any original material on these pages is copyright © BishopAccountability.org 2004. Reproduce freely with attribution.