Het Nieuwsblad
December 2, 2010
http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleid=3R334Q15
 |
| JULIEN WARNAND |
Godelieve Halsberghe, de oud-voorzitster van de kerkelijke commissie misbruik, getuigde gisteren in de Kamer over felle tegenwerking en verborgen pedofiliedossiers. Haar opvolger, Peter Adriaenssens, vertelde een heel ander verhaal.
Het is een publiek geheim dat de Brusselse onderzoeksrechter Wim De Troy eind juni overging tot de spectaculaire Operatie Kelk na verklaringen van Godelieve Halsberghe. De eremagistrate had tegenover speurders gezegd dat kardinaal Godfried Danneels zware pedofiliedossiers verborgen hield in de crypte van de Sint-Romboutskathedraal in Mechelen.
Halsberghe wou die informatie nooit bevestigen. Tot gisteren in de kamercommissie seksueel misbruik. Op vraag van Stefaan Van Hecke (Groen!) antwoordde ze dat ze inderdaad dacht dat er zo'n geheime plek bestond. Waar die zich bevond, wilde ze enkel achter gesloten deuren vertellen. Volgens onze informatie noemde ze opnieuw de Sint-Romboutskathedraal, hoewel daar eind juni niks gevonden werd. De kamercommissie zou niet van plan zijn verder iets met die info te doen. 'De Troy heeft er al iets mee gedaan', aldus een lid.
Lange aanklacht
Het betoog van Halsberghe, die de commissie omtrent misbruik in een pastorale relatie leidde vanaf haar ontstaan in 2000 tot begin dit jaar, was een lange aanklacht tegen de Belgische Kerk. Ze citeerde uit een brief die ze eind augustus 2000 ontving 'van het aartsbisdom Mechelen'. Schadevergoedingen betalen aan slachtoffers werd erin 'afgeraden'. Een van de vermelde redenen: als je een slachtoffer betaalt, komen straks ook broers en zussen, ouders en later partners geld vragen.
Maar haar getuigenis bevatte veel losse eindjes. Halsberghe, intussen hoogbejaard, was af en toe scherp en duidelijk, maar soms maakte ze ook een wat verwarde indruk. Naar verluidt kon Halsberghe wel staven dat ze op het einde van haar voorzitterschap eenzelfde bisschop vijf onbeantwoorde brieven stuurde. De naam van de bisschop zou meerdere commissieleden hebben verrast.
Een heel ander verhaal bij Peter Adriaenssens, die gewaagde van volledige medewerking door de Kerk en toelichtte waarom hij in tegenstelling tot zijn voorgangster niet de nadruk had gelegd op de uitbetaling van schadevergoedingen. Hij benadrukte dat het slachtoffer niet bestaat, en dat er dus ook geen alleenzaligmakende aanpak kan zijn: 'Sommigen willen helemaal geen geld van de Kerk.' Men moet zoveel mogelijk de wensen van het slachtoffer respecteren. Adriaenssens wees erop dat de slachtoffers in elk geval een lijst kregen waarin onder andere gevraagd werd naar hun wensen daaromtrent.
Any original material on these pages is copyright © BishopAccountability.org 2004. Reproduce freely with attribution.