BishopAccountability.org
	Kardinaal Simonis Reageert Op Berichten over Beschermen Pedopriester The RKnieuws February 10, 2011 http://www.rorate.com/nieuws/nws.php?id=64888 UTRECHT (RKnieuws.net) - Kardinaal Simonis heeft gereageerd op de berichten dat hij een pedofiele priester bescherming bood. “Bij de aanstelling van de priester R. in 1991 was het aartsbisdom op de hoogte van zijn voorgeschiedenis. Therapie en een serieus schriftelijk psychologisch advies leken voldoende basis voor een nieuwe aanstelling. Er is vanuit Amersfoort bij het aartsbisdom nooit een signaal binnengekomen dat hij in herhaling van kindermisbruik vervallen zou zijn. Van politieonderzoek is bij het aartsbisdom nooit iets bekend geweest, noch via slachtoffers, noch via de politie, noch via priester R. Ikzelf hoor dit gisteren voor het eerst. Het is voor de slachtoffers buitengewoon betreurenswaardig en ik trek mij hun leed zeer aan. Natuurlijk wordt mij gevraagd of ik destijds zorgvuldig genoeg heb gehandeld. Bij wat ik toen wist: ja. Op basis van de destijds beschikbare feiten werd, na zorgvuldig intern overleg, gehandeld. Wanneer er nu nieuwe feiten boven tafel komen, is het niet eenvoudig het handelen van toen te waarderen. We handelden toen op basis van wat we toen wisten. Mocht nu blijken dat op grond van onvolledige informatie niet zorgvuldig genoeg gehandeld is, dan valt dat bijzonder te betreuren en moet dat alsnog hersteld worden”, aldus kardinaal Simonis. Vragen en antwoorden Volgens de afspraak hier de vragen voor kardinaal Simonis. Het betreft een publicatie van NRC, Wereldomroep en Nieuwsuur morgen. Onderwerp is de veelplegende pedoseksuele priester R. Mgr. Wim Eijk heeft hem in mei 2010 verboden nog langer zijn pastorale taken als priester uit te oefenen. De reden hiervoor is het seksueel misbruiken van kinderen in het verleden. De vragen worden ook namens de twee andere media gesteld. 1) Ons is gebleken dat de kardinaal sinds de studententijd van priester R. een hartelijke, vriendschappelijke relatie had met de priester. Hoe goed was volgens Mgr. Simonis het contact? Het contact tussen priester R. en de kardinaal typeert de laatste als een gemiddeld contact tussen een bisschop en een van zijn priesters / priesterkandidaten. Dat betekent een paar maal per jaar contact via vergadering of overleg, ontmoeting in het kader van pastorale activiteiten, zoals bijvoorbeeld bedevaarten, visitaties of vormselvieringen. De kardinaal typeert de verstandhouding als professioneel en daarmee vriendelijk maar niet vriendschappelijk. 2) In 1991 heeft Mgr. Simonis de priester, die in Zoetermeer reeds twee keer eerder met justitie in aanraking was gekomen wegens misbruik van minderjarige jongens, aangesteld als pastoor in Amersfoort. Uit ons onderzoek blijkt dat Mgr. Simonis, onder meer door Mgr. Bar, uitvoerig is geinformeerd over de geschiedenis van de priester. Waarom heeft hij hem dan toch opnieuw een pastorale taak gegeven? Bij de benoeming van priester R. in Amersfoort is er overleg geweest met bisschop Bar van Rotterdam. Bisschop Bar had priester R. op non-actief gezet. Priester R. is daarna op aandringen van het bisdom in therapie gegaan. Er is ook een rapport van een bekende ontwikkelingspsycholoog. Hij verklaarde dat het verantwoord was om priester R. een nieuwe benoeming te geven. Omdat zijn zaak in het bisdom Rotterdam bekend was, vroeg bisschop Bar of priester R. in het aartsbisdom kon komen werken. Daarover is duidelijk overleg geweest en mede op grond van genoemde verklaring van de psycholoog is uiteindelijk ingestemd. 3) Waarom is er in 1991 niet voor gekozen om hem in een kindvrije omgeving te werk te stellen? In het rapport van de psycholoog was er geen advies om priester R. in een kindvrije omgeving te laten werken. Priester R. was zelf tot inzicht gekomen en had zich, naar eigen zeggen, echt bekeerd. Bovendien was er in het rapport geen enkel advies tegen het door hem met kinderen werken en omgaan.Ik meen toch ook te mogen vaststellen dat het inzicht in recidivisme in dezen in de laatste twintig jaar is veranderd. 4) Op welke wijze heeft hij na de aanstelling in Amersfoort gezorgd voor controle en toezicht op het functioneren van priester R.? Gezien het probleem van een benoeming in het bisdom Rotterdam, werd aanvankelijk gekozen voor terughoudende informatieverstrekking. Het psychologisch rapport leek dat ook te rechtvaardigen. Toen de zaak later in Amersfoort bredere bekendheid kreeg, is door het aartsbisdom in alle openheid gesproken met het Parochiebestuur en met de collega-pastoraal medewerkster. Er is vanuit Amersfoort bij het aartsbisdom nooit een signaal binnengekomen dat hij in herhaling van kindermisbruik vervallen zou zijn. Van het door u genoemde politieonderzoek is bij het aartsbisdom nooit iets bekend geweest, noch via slachtoffers, nocht via de politie, noch via priester R. Ik zelf hoor het nu voor het eerst. Na enkele jaren pastoraat in Amersfoort heeft priester R. uit eigen beweging gevraagd om te gaan werken in het legerordinariaat. 5) De moeder van een van de slachtoffers van priester R., Hanneke Brunt, is in 1995 twee keer in Utrecht bij Mgr. Simonis op bezoek geweest. Daarbij heeft ze gepleit voor maatregelen tegen de priester. Zij zegt hierover: CONCEPTTEKST ARTIKEL NRC: Eind 1995 hoorde Hanneke dat de priester weer aan de slag was in Amersfoort. Ze kon het niet geloven, zegt ze. Hanneke zocht contact met Simonis. Ze wilde voorkomen dat wat haar zoon was overkomen zich zou herhalen. „Ik ben twee keer naar het aartsbisschoppelijk paleis aan de Maliebaan in Utrecht gegaan, samen met mijn moeder. De eerste keer deed Simonis het af als een lachertje. Het kon niet waar zijn. Hij zei: ‘Dit bestaat niet in de Rooms-Katholieke Kerk. Daar doen wij niet aan. Hoe komt u aan die verhalen?’ Hij kende die priester, zei hij.” Na een maand zocht ze Simonis weer op. Het bezoekje was nog korter dan de eerste keer. „’Wat wilt u, ik kan niets voor u doen’, zei hij. Het enig wat hij deed was mij naar Hulp en Recht, het katholieke klachtenbureau, sturen.” Herkent de kardinaal dit? Waarom heeft hij destijds geen gehoor gegeven aan de oproep van de moeder om maatregelen te treffen tegen de priester? Mijzelf kennend kan ik mij op geen enkele manier voorstellen dat ik zo iets ernstigs als een lachertje zou hebben afgedaan en ook niet dat ik gezegd zou hebben dat zo iets in de Rooms-katholieke Kerk niet zou kunnen bestaan. En hoewel ik bereid ben mij van het tegendeel te laten overtuigen, meen ik met zekerheid te weten dat ik nooit met mevrouw Brunt gesproken heb. Deze dossiers werden in de regel door de vicaris-generaal behandeld. Ik heb geen reden in dit geval een uitzondering te veronderstellen, maar ga ervan uit dat zij bij de vicaris-generaal is geweest.Wel heb ik uit navraag bij de toenmalige vicaris-generaal vernomen dat, toen de moeder van een van de slachtoffers zich meldde en de eis formuleerde dat er weer strafmaatregelen tegen priester R. ondernomen moesten worden, het standpunt werd ingenomen dat hij niet een tweede keer voor dezelfde zaak gestraft mocht worden temeer omdat er geen nieuwe feiten waren binnengekomen. Wel werd het advies gegeven om een aanklacht in te dienen bij het inmiddels opgerichte Hulp en Recht. Dat is gebeurd en de BAC heeft toen uitgesproken dat weliswaar juist gehandeld is t.a.v. de dader maar dat het aartsbisdom in gebreke gebleven is door geen aandacht te geven aan het slachtoffer. Op grond van dit BAC-advies heb ik de toenmalige vicaris-generaal gevraagd om met het slachtoffer en zijn moeder in gesprek te gaan. Maar helaas werd dit door de moeder geweigerd. Later bereikte het Aartsbisdom de vraag van het bisdom Rotterdam om contact op te nemen met een slachtoffer uit de Zoetermeerse periode. De vicaris-generaal van het Aartsbisdom is toen bij het slachtoffer en zijn moeder thuis geweest. Hij heeft laten weten hoe verschrikkelijk wij het als kerkgemeenschap vinden, hoe priester R. met het slachtoffer gehandeld heeft en aangeboden dat het aartsbisdom priester R. zou verplichten therapiekosten te vergoeden. Daarna heeft de vicaris-generaal niets meer vernomen. In 2007 meldde zich bij de vicaris-generaal nog een slachtoffer van priester R. uit de Zoetermeerse periode. Deze vroeg van priester R. een smartengeld van 5000 Euro. Volgens informatie van de toenmalige vicaris-generaal heeft priester R. dit bedrag betaald. 6) Waarom werden de parochianen in Amersfoort niet geinformeerd over het verleden van hun pastoor? Dat behoorde tot de privacy van de betrokken priester en was niet meer aan de orde door het hersteld vertrouwen dat het gevolg was van het (onder 4 genoemde) gesprek in Amersfoort. 7) Heeft kardinaal Simonis zijn collega van het bisdom Den Bosch geinformeerd over het verleden van de priester toen die in 2005 aan de slag ging als pastor in Eindhoven en Middelbeers? Zo nee, waarom niet? Pas nu verneem ik dat priester R. zich beschikbaar gesteld heeft voor het pastoraat in het bisdom Den Bosch naast en na zijn taak in het legerordinariaat. Het is de vraag of de bisschop van Den Bosch hiervan op de hoogte was. Vermoedelijk niet, want de bisschoppen en provinciale oversten hadden intussen de afspraak gemaakt dat ze bij de benoeming van een pastor van elders bij de bisschop of provinciaal overste moesten navragen of er sprake is geweest van seksueel misbruik. Dat is bij mij als bisschop in dit geval nooit gebeurd. 8) In Amersfoort vergreep priester R. zich opnieuw aan verschillende minderjarige jongens. Hij had er in de jaren negentig gesprekken met de politie over en later deden twee jongens aangifte bij de politie. Is dit bekend bij de kardinaal? Had hij het moeten weten? Het is bij de kardinaal en de toenmalige vicaris-generaal van het aartsbisdom niet bekend geweest, dat priester R. in Amersfoort zich opnieuw vergrepen zou hebben en contact met de politie zou hebben gehad. Priester R. heeft dat zelf nooit gemeld, noch de slachtoffers of de politie. Ik heb daar nu pas kennis van gekregen. Priester R. zou dat zelf aan mij hebben moeten zeggen en dat heeft hij nooit gedaan. 9) Hulp en Recht oordeelde op 7 april 1997 in een brief aan Mgr. Simonis dat de Kerk niets had gedaan voor de zoon van Hanneke Brunt: „Uit niets is gebleken dat op enigerlei wijze een poging is gedaan de bij hem ontstane ontreddering weg te nemen of te verzachten.” Wat heeft Mgr. Simonis met dit oordeel/advies gedaan? Vergelijkt u vraag 5. Spijtig genoeg heeft mevr. Brunt het aanbod voor gesprek geweigerd.10) Betreurt hij de gang van zaken? Hoe kijkt hij naar de maatregel die zijn opvolger getroffen heeft tegen de pedoseksuele priester? Vindt Mgr. Simonis dat hem iets te verwijten valt in dit dossier? Voor de slachtoffers is dit een buitgewoon betreurenswaardige gang van zaken en dat trek ik mij zeker aan. Ik verneem nu pas welke maatregel de huidige aartsbisschop heeft getroffen. Mij lijkt, op grond van wat ik nu verneem, dat zijn maatregel volstrekt juist is. 11) In het tv-programma Pauw & Witteman zei Mgr. Simonis vorig jaar dat hij in zijn 38-jarige carriere als bisschop en aartsbisschop niet meer dan tien misbruikzaken had hoeven af te handelen. „Met al die tien zaken ben ik met mijn naaste medewerkers zeer zorgvuldig omgegaan.” Beschouwt hij de zaak priester R. ook als een van de zaken die zorgvuldig zijn afgehandeld? Bij wat ik toen wist: ja. Op basis van de destijds beschikbare feiten werd, na zorgvuldig intern overleg, gehandeld. Wanneer er nu nieuwe feiten boven tafel komen, is het niet eenvoudig het handelen van toen te waarderen. We handelden toen op basis van wat we toen wisten. Mocht nu blijken dat op grond van onvolledige informatie niet zorgvuldig genoeg gehandeld is, dan moet dat alsnog hersteld worden en valt dat bijzonder te betreuren. 12) Het beschermen van pedofiele priesters door bisschoppen wordt sinds 2009 door het Vaticaan gezien als een ernstig vergrijp. Het leidde onder meer tot ontslag en berisping van Ierse bisschoppen. Vindt de kardinaal dat hij priester R. beschermd heeft geboden? Verbindt hij consequenties aan de kwestie? Ik heb hem geen bescherming geboden, maar ik heb hem op grond van een serieus psychologisch advies behandeld. Ik zou dus ook niet weten welke consequenties ik persoonlijk aan deze kwestie zou moeten verbinden.
Any original material on these pages is copyright © BishopAccountability.org 2004. Reproduce freely with attribution.