BishopAccountability.org
 
 

Opinie - Operatie Kelk Breekt Misbruik-slachtoffers Zuur Op

ED
April 5, 2012

http://www.ed.nl/mening/10800457/OPINIE--Operatie-Kelk-breekt-misbruikslachtoffers-zuur-op.ece

Belgie schrok op 24 juni 2010 van de inval in het kantoor en de woning van kardinaal Danneels.foto EPA

Een politie-inval in het aartsbisschoppelijk paleis in Mechelen, compleet met koevoet en breekijzer om de crypte in de Sint-Romboutskathedraal open te breken.

Zelfs het kantoor en de prive-woning van kardinaal Godfried Danneels worden doorzocht op die bewuste 24 juni 2010. Maar zo voortvarend als het onderzoek naar seksueel misbruik en een mogelijke doofpotoperatie binnen de rooms-katholieke kerk in Belgie begint; zo geruisloos dreigt het nu dood te bloeden. Tot grote frustratie van de slachtoffers.

In Nederland spitst de vraag zich toe op de vraag of de commissie-Deetman wel diep genoeg heeft gespit. Gisteren werd Wim Deetman door de Kamer gehoord over onthullingen van NRC-Handelsblad over gedwongen castratie en de vermeende bemoeienissen van oud-premier Victor Marijnen om misbruikpaters uit de wind te zetten. Deetman zou die zaken bewust uit het rapport hebben gehouden, hetgeen hij zelf ontkent. Los van de kritiek, heeft het lijvige rapport-Deetman aan de hand van archieven het misbruik door katholieke geestelijken en het decennialange zwijgen door katholieke oversten overtuigend aangetoond en bewezen. Belgie is zo ver nog lang niet. Anderhalf jaar na het losbarsten van het schandaal blijft nog veel verborgen en wekt de RKK op zijn minst de indruk dat ook het liefst zo te houden.

Het onderzoek is verzand in een welles-nietes spelletje met als inzet de vraag of de huiszoekingen al dan niet wettig waren. Al drie keer heeft de bevoegde juridische instantie (in Belgie de Kamer van Inbeschuldigingstelling) zich over die kwestie gebogen. De eerste keer was het antwoord 'nee', de tweede keer 'ja' en de derde keer weer 'nee'. De KI oordeelde op 29 november 2011 dat ook de stukken die bij de huiszoekingen in beslag waren genomen, nietig verklaard dienden te worden. Kortom: het onderzoek lag op z'n gat.

Ook die uitspraak werd aangevochten door de slachtoffers. Met als gevolg dat het Hof van Cassatie deze week het vonnis weer (gedeeltelijk) verbrak. En dus weer een nieuwe Kamer van Inbeschuldigingstelling zich over de huiszoekingen en de in beslag genomen documenten moet buigen. Dat is de voorlopige tussenstand van de langgerekte procedureslag die een zware wissel trekt op operatie Kelk, zoals het onderzoek naar het misbruik binnen de RKK gedoopt is. Eerder deze maand al stapte de leider van het onderzoek, rechter-commissaris Wim de Troy op. Anderhalf jaar lang ondervond hij naar eigen zeggen niets dan tegenwerking. Op den duur zouden meer mensen bezig zijn geweest de gangen van De Troy na te gaan, dan er onderzoekers bezig waren met het kindermisbruik. Een schrijnende constatering.

Het misbruikschandaal door katholieke geestelijken in Belgie kwam in april 2010 in een stroomversnelling na beschuldigingen tegen de Brugse bisschop Roger Vangheluwe, dat hij jarenlang zijn minderjarige neef misbruikt had. Vangheluwe moest aftreden nadat hij het misbruik had toegegeven. Ook kardinaal Danneels, toen nog de hoogste baas van de katholieke kerk in Belgie, kwam in opspraak. Uit een transcriptie van een gesprek met de familie bleek dat Danneels had geprobeerd het slachtoffer over te halen te zwijgen, totdat Vangheluwe met emeritaat zou gaan. De affaire Vangheluwe zorgde voor een sneeuwbaleffect. De commissie Adriaenssens werd opgericht om op verzoek van de bisschoppenconferentie onderzoek te doen naar het misbruik. De commissie opende 475 dossiers. Maar tot een eindrapport van hetzelfde gewicht als het rapport-Deetman kwam het nooit. Want ook de dossiers die onder leiding van kinderpsychiater Peter Adriaenssens waren aangelegd, werden door justitie in beslag genomen. In september van dat jaar presenteerde de commissie wel nog een on-af rapport dat desalniettemin insloeg als een bom. Aan de hand van verhalen van slachtoffers – overlevenden genoemd – werd een grimmig beeld geschetst van de misstanden in de katholieke internaten en instellingen. Ook laakte de commissie het stilzwijgen door de RKK over de misstanden.

In maart van dit jaar werd – onder de paraplu van de kerk – een arbitragecommissie in het leven geroepen. Daar kunnen slachtoffers terecht voor een schadevergoeding en genoegdoening ook al is hun zaak verjaard. De katholieke kerk benadrukte bij die gelegenheid haar 'morele verantwoordelijkheid' te willen nemen. Het bevreemdt daarom des te meer dat diezelfde katholieke kerk in Belgie alle zeilen bijzet om het juridisch onderzoek af te remmen. In een verklaring liet advocaat Fernand Keuleneer van het aartsbisdom weten dat de in beslag genomen stukken triviale informatie bevatten.

Dat maakt de vraag waarom die stukken dan niet bij het juridisch onderzoek gevoegd mogen worden, nog pregnanter. En ook de Belgische justitie – die toch al geen al te beste reputatie heeft – loopt opnieuw imagoschade op. Want hoe valt aan de vele slachtoffers uit te leggen, dat De Troy alsook zijn griffier op een zijspoor worden gezet. Advocate Christine Mussche die namens zeventig slachtoffers optreedt, wil en kan er niet te diep op ingaan. Maar ook zij plaatst vraagtekens bij de gang van zaken. Voor de slachtoffers dreigt intussen een uitputtingsslag omdat niet alleen de kerk maar ook justitie het onderzoek ondermijnt. Dat valt zelfs in Belgie niet uit te leggen. Sterker nog: het is anno 2012 totaal onbegrijpelijk.

 

 

 

 

 




.

 
 

Any original material on these pages is copyright © BishopAccountability.org 2004. Reproduce freely with attribution.